در آینده‌ای نه چندان دور، شاید فردی که دچار ناتوانی تکلم باشد، بعد از بیدار شدن از خواب کلاهی بر سر بگذارد و سر سفره صبحانه از طریق بلندگوی کوچکی که در آن تعبیه شده است با خانواده خود گفتگو کند.
دانشمندان دانشگاه کالیفرنیا در برکلی، یک «نقشه معنایی» ای ساخته اند که با رنگ و در چند بعد نشان می‌دهد مغز انسان چگونه زبان را مدیریت میکند. این نقشه مناطقی از مغز را نشان می‌دهد که به کلماتی با معنای نزدیک به هم واکنش نشان می‌دهند. یافته‌های این گروه، بر اساس پژوهشی با روش تصویربرداری از مغز است که در آن فعالیت نورونی داوطلبان شرکت در آزمایش، حین گوش دادن به یک برنامه رادیویی ضبط شده است. این یافته‌ها نشان می‌دهند حداقل یک سوم قشر مغزی، شامل مناطقی مربوط به شناخت‌های سطح بالا، در پردازش زبان کارکرد دارند.
نتایج این پژوهش نشانگر آن است که افراد مختلف نقشه زبانی مشابهی دارند. یکی از پژوهشگران اقرار میکند: «شباهت مکان‌نگاری معنایی مغز داوطلبان با هم بسیار تعجب آور است.» نتایج به‌دست‌آمده تبدیل به نقشه‌ای شد که در آن گروه‌های کلمات روی مناطق مختلــف نیمکــره‌های راست و چپ قرار گرفتند. این نقشه نشان می‌دهد بسیاری از مناطق مغز انسان محل فرایندهای زبانی مربوط به توصیف مردم و روابط اجتماعی هستند و نه موضوعات انتزاعی.
منتشر شده در ماهنامهسپیدهدانایی شماره۹۷و۹۸
